Toen ik gisterenavond na werk thuiskwam, viel me op dat McLaren niet zichzelf was. Hij kwam me niet begroeten, lag op een -voor hem- vreemde plek, half verscholen tussen de gordijnen en toen ik hem wilde aaien, liep hij van me weg. Nu laat ik de konijnen (en cavia's) over het algemeen met rust als ze geen behoefte aan mijn aandacht hebben, maar McLaren leek anders; onrustig zelfs. Hij wist zich geen houding te geven, wat ik kon zien aan zijn manier van liggen. Het leek erop of hij zijn buik wilde ontzien. Alsof hij er last van had. Dat zat me natuurlijk niet lekker, dus ben ik diezelfde avond nog naar de dierenarts gereden. Wat bleek, McLaren had een verstopping. Na pijnstilling, een darmstimulerend middel en onderhuidsvocht, voelde hij zich gelukkig al beter. Wel moest ik hem vannacht nog goed in de gaten houden. Een nachtje op de bank dus en een wekker die om de paar uur af ging, zorgde voor een onrustige nacht voor mij. Gelukkig eet McLaren goed en keutelt hij weer, dus het gaat duidelijk een stuk beter met hem. Daar doe je het ook voor. Natuurlijk moeten we hem de komende dagen in de gaten blijven houden. De schrik zit er in ieder geval goed in. Gelukkig ken ik mijn konijnen en was ik er daarom snel bij. Zo zie je maar hoe belangrijk het is om het karakter van je dier te kennen. Zo kun je afwijkingen in het gedrag snel herkennen. Zelfs bij een prooidier zoals een konijn.
Reactie schrijven